Femke Arnouts

Ik ben een dikke bal kern
(2016)

‘Dat is nou de kern je hebt de kern te pakken ga nu verder je gaat heel goed je gaat diep en ver ik heb dit nog nooit iemand zo snel op zien pakken kern en jij zijn één kern en jij zijn één tot het moment dat je alleen nog maar kern bent je innerlijke vormen je uiterlijke zijn en andersom en andersom je uiterlijke vormen zijn je innerlijke jij bent een dikke bal kern jij bent een dikke bal kern voel je dat?’

Ik ben een dikke bal kern is een fysieke voorstelling over een vrouw die zich isoleert van de samenleving, omdat ze niet meer weet hoe ze zich moet verhouden tot de complexiteit van de wereld om haar heen. In deze eenzaamheid vervreemdt ze langzaam van elke realiteit. Wat blijft er over van ‘hoe het hoort’ als op jezelf bent aangewezen? En wie bepaalt dat?